Wat is: desktop, ebook, ereader, handheld, handstop, handtop, iBook, iPad, iPhone, iPod, laptop, mp3speler, notebook, pda, smartphone, tablet, ultrabook

Niemand weet wat het is: een desk-top, e-book, e-reader, handheld, hands-top, hand-top, iBook, iPad, iPhone, iPod, lap-top, note-book, pda, smart-phone, tablet en een ultra-book

Met desktop ... ultrabooks kun je alles. Wat is het verschil? Waarom die namen en namen die wel begrijpelijk zijn

Op deze pagina:

Wat is een ...
De lap-top-computer
De hands-top-computer
De hand-top-computer
De wrist-top-computer

Meer toegepaste psychologie

April 2012

Leonard Verhoef, gespecialiseerd in het ontwerp van complexe apparaten en systemen waarmee mensen moeten denken en handelen. Geen designer maar psycholoog.

Contact

Wat is een desk-top ... en een ultra-book?

Een desk-top ... en een ultra-book, het zijn allemaal computers. Het belangrijkste verschil is de afmeting. De desk-top is zo groot dat hij alleen op een tafel kan staan, de lap-top past op je schoot, de hands-top past in twee handen, de hand-top past in één hand en de wrist-top tenslotte, is zo klein dat deze net als een horloge op de pols past.

Met al deze computers kan nu of kan binnenkort alles: afspraken bijhouden, adressen beheren, bellen, een boek lezen, een boek schrijven, internetten, muziek luisteren, navigeren, rekenen, etc.

Natuurlijk is een boek schrijven op een horloge-achtige wrist-top met twee kleine knopjes wat onhandig. Ook is luisteren naar muziek tijdens het joggen met een desk-top is onhandig. Daarom laten ontwerpers een toetsenbord op een wrist-top weg. Snel blijkt dan dat muziek beheren op een wrist-top lastig is. Vervolgens komen er wrist-tops waarmee je gemakkelijker tekst kunt invoeren, bijvoorbeeld door de wrist-top te verbinden met een desk-top.

Een hand-top-computer uit de 23ste eeuw

Volgende vraag

Als er maar één soort computer is in vijf maten waarom dan niet, net als bij onderbroeken maatnamen zoals: S, M, L, XL en XXL, bijvoorbeeld: desk-top ... en een wrist-top?

De ogen zijn de spiegel van de ziel. De woorden onthullen hoe de spreker denkt. De namen van computers laten zien dat de ontwerper niet weet wat hij maakt. De ontwerper leeft in een verleden van tientallen, honderden of duizenden jaren terug. Dat de gebruiker de technische wereld van het heden niet begrijpt komt omdat de gebruiker een digibeet is, aldus ontwerpers.

De desk-top

Een desk-top-computer is groot en zwaar. Deze moet op een bureau staan.

Personal Computer is nu verwarrend

Aanvankelijk woog één computer honderden kilos en werkten tientallen gebruikers op zon main frame. Toen kreeg iedereen een eigen computer, de Personal Computer. Nu weegt een computer niets en werkt één gebruiker met meer computers. Nu is Personal verwarrend. Dat is een.

Bij gereedschappen gaat het niet om personal, de persoonlijkheid of het karakter van de gebruiker. Het gaat om de taak. De timmerman pakt niet zijn persoonlijke hamer maar een klauwhamer omdat zijn taak op dat moment is: spijkers uittrekken.

Een specificatie naar taak is verder beter dan een specificatie naar persoonlijkheid omdat je meer taken kunt hebben en dus meer gereedschappen. Je kunt bijvoorbeeld een bel-taak (dus een bel-computer) en een speltaak (dus een spelcomputer) hebben.

Verder kan elke computer zowel personal als voor algemeen gebruik zijn.

Gebrekkig inzicht van ontwerpers in het psychologische concept ’persoonlijkheid’ blijkt ook wanneer het karakter op het scherm staat. Zij bedoelen dan niet ’persoonlijkheid’ maar ’teken’, bijvoorbeeld: Maximaal 120 karakters invoeren.

Meer persoonlijkheden in één persoon is een forse psychiatrische afwijking. Ook al heb je meer computers op zak, je bent normaal gesproken nog steeds maar één persoon(lijkheid).

I zeggen is verwarrend

Ook synoniemen voor personal zijn verwarrend zoals personas, ge-my: (my computer, my-site) en ge-ik in bijvoorbeeld iPhone, iPad en iPod. Het is onduidelijk waar de i in die woorden voor staat: ik, individual of internet. Waarom niet A-book, A-pad, A-phone en A-pod met de A van Apple? Of net als bij autos: Opel Kadett, Opel Kapitän, Opel Commodore. De woorden laten zien dat de laatste de grootste is. Dat is namelijk bij al die iXxxen het enige verschil.

De i voor een naam verraadt dat de ontwerper het belangrijker vindt grappige namen te ontwerpen dan duidelijk zijn voor de gebruiker. Desk-top is dus een goede naam voor een Personal computer. Personal hoort niet bij interface design maar in de psychiatrie.

Drie desk-tops is verwarrend

Het is nog ingewikkelder. Er zijn drie desk-tops.
• Ten eerste is er het fysieke bureaublad waar de computer op staat.
• Ten tweede is er de fysieke desk-top-computer die op het fysieke bureablad staat.
• Ten derde produceert de software een virtuele desk-top op het beeldscherm.

Drie keer hetzelfde woord voor een ander concept is riskant. De vraag dringt zich op wie hier de analfabeet is: de gebruiker die moet begrijpen wat een desk-top-is of de ontwerper die voor drie sterk verschillende, nieuwe en abstracte desk-top-concepten hetzelfde woord gebruikt.

Als ontwerpers communiceren met computers concreet willen houden dan ligt een desk-top niet voor de hand. Waarom niet een hond als metafoor? Een bureaublad is een fysieke opbergplaats en geen communicatie middel. Een hond is geen opbergplaats en kan uitstekend communiceren met mensen. Bovendien weet een hond uitstekend wie de baas is en ook dat kan van een desk-top noch van een computer gezegd worden.

Een venster met lijsten op het bekende Windows XP desk-top(venster) op het beeldscherm van een desk-top(computer)

De lap-top

Een lap-top-computer is kleiner dan een desk-top-computer en kan op je schoot.

Note-book zeggen als je veel meer dan noteren bedoelt is verwarrend

Het woord note-book komt in de buurt van iets kleins voor op je schoot. Alleen kan de gebruiker met een note-book-computer meer dan noteren. De gebruiker kan er ook mee afspraken bijhouden ... en mee rekenen.

iBook voor een lap-top is verwarrend

i zeggen als je A(pple) bedoelt is verwarrend zagen we al. Ook de tweede lettergreep Book, is onhandig zoals we nog zullen zien.

Zowel de lettergreep i als de lettergreep book zijn verwarrend.

Waarom niet de naam lap-top. Dan is duidelijker dat het een kleinere computer is die op je schoot kan. Verder zijn er inmiddels ook andere computer books maar die leg je niet op je schoot maar in je handen zoals we nog zullen zien.

Een hands-top-computer (tablet, iPad)

Een hands-top-computer is kleiner dan een lap-top-computer omdat hij geen toetsenbord heeft. Een hands-top-computer is eigenlijk alleen een dun beeldscherm. Dat is handig wanneer de gebruiker de computer vooral gebruikt om te lezen. Hij houdt een hands-top-computer met twee handen vast, net als een boek.

iPad
Kwajongens en spionnen maken gebruik van geheimtaal. iPad zeggen als je een hands-top-computer bedoelt is een geheimtaal maken.

De i voor de naam voor Apple-producten is in 2007 bedacht door Steve Jobs. Het woord iPad staat niet in woordenboeken. Daardoor weet niemand aanvankelijk dat de ontwerper een hands-top-computer bedoelt. Een zesjarige legde mij eens uit: Een iPad is een iPhone waar je niet mee kunt bellen. De opvolger van Steve Jobs loste het i-probleem op. Tim Cook schrapte de letter i. De woorden hands, top en computer staan wel in het woordenboek en zijn duurzamer dan een directeur.

Een van de eerste versies van de iPad, vooral bedoeld om kranten en boeken te lezen
De ontwerper kijkt naar het verleden. Hij presenteert informatie op een elektronisch medium

Tablet
Tablet zeggen als je een hands-top-computer bedoelt is verwarrend

Een zesjarig legde mij eens uit: Een tablet is iets dat je er gratis bij krijgt. De tablet was toen een lokkertje voor het afsluiten van allerlei abonnementen. Het woord tablet is een old technology metaphor ook wel het horseless carriage syndrome genoemd. Dat onthult een terugkijkende ontwerpmind. Het woord tablet laat zien dat de ontwerper terugkijkt naar de Babylonische kleitablet techniek van duizenden jaren gelden.

Een tablet werd aanvankelijk vooral verkocht als het alternatief voor boeken. Waarom dan niet vooruit kijken naar een beter middel om boeken te lezen?

Bijvoorbeeld de tekst in twee smalle kolommen in plaats van één brede eneen schreefloze letter in plaats van een letter met een schreef?

Als je toch voor brede regels kiest, omdat de e-reader dan meer op het papieren boek lijkt, waarom dan geen goede markering van het begin van de volgende te lezen regel? De gebruiker kan dan eenvoudiger de return sweep maken: met de ogen van het eind van de regel springen naar het begin van de volgende regel.

Waarom niet stiekem de leesvaardigheid verhogen? Een webcam volgt de ogen van de lezer en ontmoedigt verkeerd leesgedrag, zoals terugkijken, te lang naar een woord kijken en te vaak fixeren per regel. Uiteraard na toestemming van de gebruiker.

Als de ogen van het scherm afdwalen markeert de computer het laatst gelezen woord en bij terugkeer springen de ogen van de gebruiker in een keer naar het laatst gelezen woord. Als de ogen toch weg zijn kan de computer vast verder scrollen zodat de gebruiker geen bladzijden hoeft om te slaan en beter kan zien wat er nog komt.

De computer kan gemakkelijk bepalen hoe snel de lezer leest en toont de tijd tot een goede stopplaats. Op de vraag: Jan ga je mee? kan dan het antwoord zijn: Nog een 1 minuut en 32 seconden schat, dan heb ik het hoofdstuk uit en vertrekken we.

eBook zeggen als je een hands-top-computer bedoelt is verwarrend

Verwarrend is dat ontwerpers het woord book ook gebruiken voor lap-top-computers, bijvoorbeeld enkele jaren geleden de note-book en nu (2012) weer de ultra-book.

De term book lijkt wel logisch voor een eBook. Een book kun je alleen lezen en niet schrijven. Een eBook heeft ook geen toetsenbord. Verwarrend is echter, dat een eBook wel een toetsenbord heeft, namelijk een onhandig touch-screen bord, min of meer voor noodgevallen. Het zal niet lang duren voor een fabrikant op het geniale idee komt de eBook de voorzien van een ingang voor een los inplugbaar toetsenbord. We zijn dan weer bij de lap-top. Het eBook blijkt dan eigenlijk een correctie te zijn op een ontwerpfout van de lap-top. Op de lap-top zitten toetsenbord en scherm vast aan elkaar. Dit is psychologisch gezien onhandig want vingers en ogen verschillen nogal sterk. Sterker dan bijvoorbeeld handen en voeten. Het is dus gemakkelijker een handschoen te maken die je ook als skischoen kunt gebruiken dan een hulpmiddel dat zowel optimaal is voor handen en ogen. Een lap-top met een los scherm ligt dus voor de hand.

Omdat gebruikers weten wat een papieren boek is, doen ontwerpers soms net of de hands-top-computer een papieren boek is. Verwarrend is echter dat een papieren boek het boek en het verhaal één onlosmakelijk geheel vormen. Je kunt het verhaal niet kopen zonder het papier waar het verhaal op gedrukt is. Van datzelfde papier kun je ook geen ander verhaal lezen. De boek-metafoor kan ertoe leiden dat een argeloze gebruiker een e-boek bestelt, in het vliegtuig het pakje opent en dan pas ontdekt dat hij ook een e-book reader had moeten bestellen. In de toekomst is het verschil tussen hard- en software belangrijk.

Een e-book-reader

Verwarring tussen hard- en software was er ook bij mobiele telefoons. Vroeger vormde telefoontoestel en abonnement een geheel. Nu is er het toestel en het abonnement in de vorm van een verwisselbare sim-kaart. Bij computers is er een sterke scheiding tussen hard- en software. Deze scheiding biedt vele mogelijkheden. Met de sim-lock hebben telecom-ontwerpers het nadeel van de oude techniek gehandhaafd en kan de gebruiker moeilijk het abonnement opzeggen. Uiteindelijk heeft de wetgever, niet de meest toekomst gerichte instantie, de telecom met een sim-lock verbod naar een software - hardware onafhankelijke toekomst gedwongen.

Reader zeggen als je een hands-top-computer bedoelt is verwarrend

Het woord (e-book) reader lijkt een oplossing voor de e-book hard- software verwarring. Een reader is een verzameling artikelen op papier.

Inmiddels is gebleken dat een reader-hands-top-computer wel meer kan dan alleen letters tonen.

Naar top.

De hand-top-computer (smart phone)

Een hand-top-computer of hand-held (computer) is kleiner dan een handS-top-computer. Klein is handig bij gebruik als telefoon en walkman. De hand-top-computer past in één hand, in de broekzak en in een kleine damestas.

iPhone zeggen als je een hand-top-computer bedoelt is verwarrend

Met phone kijkt de ontwerper terug in de tijd. Vroeger belde de gebruiker met een telefoon en niet met een computer. De gebruiker denkt een telefoon te kopen maar het blijkt een computer te krijgen.

Smartphone zeggen als je een hand-top-computer bedoelt is verwarrend

Je kunt de telefoonkoper waarschuwen en zeggen dat hij geen gewone traditionele telefoon koopt maar een 'smart' phone. Een probleem is wel dat alle apparaten, inclusief autos tegenwoordig smart zijn. Verder weet niemand wat smart is, vooral ontwerpers niet Eerlijk gezegd zijn de deskundigen die het zouden moeten weten na 150 jaar discussie en onderzoek ook nog steeds in verwarring. Dit blijkt onder andere uit de ondertitel van een boek van Piet Vroon over intelligentie: Over het meten van een mythe en de politieke, sociale en onderwijskundige gevolgen.

Wel is duidelijk dat smart goed verkoopt.

P(ersonal) D(igital) A(ssistant) zeggen als je een hand-top-computer bedoelt is verwarrend

Toen duidelijk werd dat sommige telefoons eigenlijk computers waren met een agenda en een adresboek sprak men ook wel van PDA. Ook hier weer het onhandige woord personal. Digital kijkt naar het verleden want inmiddels is bijna alles digital. Om een agenda met een telefoonboek nu een assistent te noemen is ook niet juist.

PDA is dus drie keer verwarrend.

Handheld zeggen voor een onhoudbaar apparaat is verwarrend

Het is gebruikelijk handheld strak en glad te maken. Dit bemoeilijkt het pakken en vasthouden. Daardoor is het woord held wat verwarrend. Drop zou beter zijn.

iPhone 5, glad en strak zodat deze gemakkelijk uit de hand valt.

Zwarte bes zeggen als je een hand-top-computer bedoelt is verwarrend

Dat ga ik niet toelichten.

De Blackberry (zwarte bes)

Opmerkelijk bij deze zwarte bes is het terugblikkende ontwerpconcept voor de invoer:

De toegepaste qwerty indeling is 150 jaar geleden gemaakt om te voorkomen dat de hamertjes van de typemachine op elkaar zouden timmeren in plaats van op het papier.

De toegepaste qwerty indeling is gemaakt om met twee handen te typen. Bij de zwarte bes type je met één hand of met twee duimen.

De zwarte bes is digitaal en zou technisch een andere invoerwijze kunnen hebben.

Een schoen moet de afmeting hebben van de voet. Een toets moet de afmeting hebben van de vinger. Je kunt niet goed lopen op een schoen die zo groot is als 1/3de van de voet.

Ook hier het horseless carriage syndroom. Waarom niet vingerinvoer zo ontwerpen dat een man tijdens een etentje met zijn vrouw vrijwel ongemerkt zijn vriendin kan smsen dat het wat later wordt. Zo moeilijk is dat niet.

Met aandacht, ogen en beide handen bij zijn zwarte bes, smst deze hedendaagse (2012) politicus

Met zijn aandacht en ogen gericht op het slagveld, met zijn linker hand klaar om zijn wapen te gebruiken, smst deze linkshandige (!) politicus met zijn rechter hand.

Voor de gebruiker is belangrijk dat de computer in zijn zak en in één hand past. Waarom niet spreken van een hand-top-computer? Daarmee is ook duidelijk dat het gaat om het kleine broertje van de lap-top en desk-top. Het woord hand-top-computer geeft minder verwarring dan iPhone, PDA, smart en zwarte bes.

Naar top.

De wrist-top-computer

Een wrist-top-computer is kleiner dan een hand-top-computer. Heel klein is handig voor een computer die de gebruiker altijd bij zich heeft, op reis en tijdens het sporten.

In het begin van de computer evolutie en voor bepaalde toepassingen mogelijk een goed ontwerp van een wrist-top-computer. Maar als algemene toepassing en nu (2012) zou het een horseless carriage syndrome zijn.

diPod zeggen als je wrist-top-computer bedoelt is verwarrend

Een pod is volgens het woordenboek een erwt maar dat zal de ontwerper niet bedoeld hebben.

Wrist-top-computer zeggen als je een digitaal horloge bedoelt is verwarrend

Wrist top computer geeft in Google voornamelijk digitale horloges. Eigenlijk zouden die ontwerpers moeten spreken van een wrist-top-time-computer.

Apparaatjes zo klein als een horloge kunnen nu of binnenkort meer dan alleen de tijd tonen. Waarom dan niet gewoon een wrist-top-computer? Dat een wrist-top-computer geen qwerty toetsenbord heeft snapt elke digibeet nu en in de verre toekomst. Voor de evolutie onze polsen weggeëvolueerd heeft zijn we wel enkele miljoenen jaren verder.

Misschien zullen archeologen in die verre toekomst ontdekken dat de gebruikers van nu geen digibeten zijn maar dat de ontwerpers van nu psychobeten zijn.

Naar top.

Meer toepassingen van de psychologie bij GUI en web.

GUI and web			From putting data in statistics to controlling conclusions. Decision making with your eyes only. Past and future of the presentation of quantitative data. Paper based traditional line graphics versus graphs using today's technology to fit human perception, memory and thinking. Klik voor meer.
GUI and web			Presenting numbers to teachers, train drivers and travellers Having so many similarities in human functions and tasks, for teachers, train drivers and travellers, shouldn't the interfaces for these professionals be similar, not only on a lower perceptual level (readability), but on a higer cognitive level too? Klik voor meer.
GUI and web			Improving graphic sign language using a word grammar Klik voor meer.
GUI and web			Desktop, top of flop? De desktop bestaat al jaren. Lijken handen zoveel op hersenen dat met spieren slepen van fysieke objecten op een houten plank hetzelfde is, als hersencellen die goochelen met abstracte objecten? Een psychologische analyse. Klik voor meer.
GUI and web			Handvriendelijkheid van handhelds Handhelds zijn mooi en glad. In de hand houden is wel lastig. Klik voor meer.
GUI and web			GUI en psychologie, welke de beauty, welke de beast? Cognitieve psychologie toetst de GUI: is control over de computer gewoon wat icoontjes aanwijzen? Klik voor meer.
GUI and web			Psycholoog moet technicus detailontwerp dicteren Guidelines, richtlijnen, standaarden, normen en consistentie lossen gebruiksonvriendelijkheid niet op. Klik voor meer.
GUI and web			Handelingspsychologie en interface design Handelingspsychologie: achtergrond en toepassing bij gebruiksvriendelijkheid, OV, verkeer, leren rekenen en kijken in de toekomst. Kijken naar wat mensen werkelijk doen in plaats van vragen wat zij zeggen te doen en te beleven. Klik voor meer.
GUI and web			Van piepende meester word je niet wijzer Is leren op help drukken en luisteren naar een personal assistant? Leren is linken tussen bestaande en nieuwe kennis in het netwerk van de hersenen. De interface moet in de hersenen van de gebruiker kortere routes door dat neurale netwerk bouwen. Moeite- en foutloos komt de gebruiker op een hoger expert level. Klik voor meer.
GUI and web			Met KISS heb je het mis Kiss (Keep It Stupid Simple) is simpel, maar voor wie? Klik voor meer.
GUI and web			Een menu combineert spraak- en taalstoornissen Is een menu (hierarchie) een goede structuur voor navigatie? Zijn er andere structuren? Een analyse vanuit het denken. Klik voor meer.
GUI and web			Personaliseren en aanpassen Wat is personaliseren/aanpassen/customizing? Wat wel/niet personaliseren? Wat heeft persoonlijkheid ermee te maken? De toekomst van personaliseren. Klik voor meer.
GUI and web			Design van beeps, ringtones, trillen en vegen Onverwachte wending voor het ontwerp en gebruik van geluid ((ring)tones, beeps, kliks trillen en zo). Het gebruik van geluid volgens een psychologische redenering. Klik voor meer.
GUI and web			Smart technology in traveller’s future: van dictatoriaal wensdenken naar dienend design De techniek moet niet slim zijn maar ontwerpers moeten denkvriendelijk ontwerpen: aanpassing aan de werking van de hersenen en psychologische list, bedrog en intimidatie. Denkvriendelijk dienend design doet mensen tot 20 maal beter presteren. Klik voor meer.
GUI and web			Tag clouds zijn te mistig De mening van vingers, ogen en het denken daarover. Klik voor meer.
GUI and web			Tansformatie ok, voor interface nee Drie voorbeelden van cognitieve psychologie toegepast op interface design. Klik voor meer.
GUI and web			User experience, ervaringen in het openbaar vervoer Tevreden gebruikers zonder onderzoek. Betere user experience met user experience? Antwoorden van filosofie, fysiologie, psychologie en marketing. Zo neen, wat dan wel. Klik voor meer.
GUI and web			Vingervriendelijke toetsen Hoe de langzame vingerspieren met goede toetsen de snelle hersencellen beter kunnen volgen. Vingervriendelijke toetsen Klik voor meer.
GUI and web			Niemand, zelfs de ontwerpers, weten wat het is:een desk-top, e-book, e-reader, gsm, handheld, hands-top, hand-top, iBook, iPad, iPhone, iPod, lap-top, note-book, pda, smart phone, tablet en een ultra-book Met desktop ... ultrabooks kun je alles. Wat is het verschil? Waarom die namen en namen die wel begrijpelijk zijn Klik voor meer.
GUI and web			Gebruik van metaforen is riskant Metaforen zijn riskant. Ze laten iets wat bekend en concreet is maar verbergen het abstracte nieuwe waar het om gaat. GUI’s hebben veel metaforen. Toch zijn er na decennia nog ’computer’analfabeten. Zijn metaforen een poor man’s tool of een wetenschappelijk te onderbouwen denk- en leermiddel? Klik voor meer.
GUI and web			Waarom GUI en web-woorden (on)duidelijk zijn Waarom zijn woorden (on)duidelijk. Analyse van onduidelijke woorden (185) en pictogrammen (32) met alternatieven die wel duidelijk zijn, met denkpsychologische toelichting. Woorden voor: GUI en web (95), Public transport (31), Road transport (21), Finance (27). Engelse (81), Nederlandse (65) woorden en wat uit en andere europese talen (13). Klik voor meer.
GUI and web			Homepage van morgen. Wat was de beste home page, wat is de beste homepage en weg met de homepage Wat was, is en wordt de beste homepage? Weg met de homepage. Klik voor meer.
GUI and web			Kennistest psychologie voor GUI en web Kennistest cognitieve psychologie voor GUI, user experience, Webdesign, beeldschermen etc. Niet wat gebruikers, wat iedereen, wat ontwerpers, etc. vinden maar harde wetenschappelijke, streng empirisch bewezen kennis. Klik voor meer.

Naar top.

Behalve psychologie voor GUI en web ook psychologie voor:

ects		Snelheidsbeheersingsinformatie (ATB) voor machinisten van hogesnelheidstreinen ETCS-mmi interface, design and psychological background information, from the mmi design team. Klik voor meer.

gui		Verbeteren van GUI, web, usability, gebruiksvriendelijkheid, etc, met psychologie Wat vinden vingers, ogen, geheugen en vooral hersenen van: de desktop, metaforen, help, homepage, menu, Kiss, smart, personaliseren, pieptonen, etc? Hoe zien deze er uit wanneer zij de beste pasvorm hebben voor: ogen, vingers, geheugen en hersenen?. Klik voor meer.

icon design		Grammatica voor graphics: Begrijpelijke bordjes op straat, stations, auto-, wandel-, water- en vluchtwegen Voor een beeldtaal gelden dezelfde regels als voor de woordtaal. Grammaticale beeldtaalfouten leiden tot onduidelijkheden, misverstanden, langer leren, langer kijken en gevaarlijke situaties. Klik voor meer.

psychologie		Psychologie voor ontwerp Psychologische en biologische processen die de performance van gebruikers bepalen: generiek waarnemen, sturing van de aandacht, werkgeheugen, verkorten van handelingen, nu-denken, anticiperen en list, bedrog en intimidatie. Hoe daarop in te spelen. Klik voor meer.

public		Ontwerpen van info en apparaten voor reizigers, automobilisten, voetgangers schippers en vluchters Weinig kosten en veel winst bij het informeren van reizigers, automobilisten, schippers, wandelaars en vluchters. Psychologie en autonavigatie, beleving, bewegwijzering, dynamische vertrektijdenborden (nu en morgen), klanttevredenheid, OV-chipkaart, pictogrammen, nieuwe veiligheidsstrategie, reizigersonderzoek, verkeersborden, vertragingsinformatie. Klik voor meer.

toekomst		Ons dagelijks leven in een technische toekomst, maar volgens de psychologie Toekomst: ons dagelijks leven in een technische toekomst, maar volgens de psychologie. Klik voor meer.

book		Why designers can’t understand their users. Developing a systematic approach using cognitive psychology Why are computers difficult to use? It is so easy to design a userfriendly computer. Don't blame technicians, designers and managers. Blame cognitive psychology. The conclusions are based on experiments with train ticket vending machines and trains indicators. A typical European view on the application of cognitive psychology. Klik voor meer.

rekenen		Computers, toekomst, didactiek en leren rekenen op de basisschool Leren optellen en aftrekken tot 100. Voorbeelden van toegepaste cognitieve psychologie: didactiek, diagnostiek, onderzoek en toekomst van het rekenonderwijs. Klik voor meer.