Hoeveelheidsbegrip, cijfers en telwoorden.

Met deze sommen leert het kind rekentaal. Welke hoeveelheid hoort bij welk gesproken telwoord en welk geschreven cijfer hoort daarbij.

De telwoordenrij is niet een toevallige volgorde als in de taalspelletjes: Iene, miene, mutte. of Un, dun, dip. maar óók een bepaalde hoeveelheid (kardinaliteit) Iene en miene is niet samen mutte maar 1 en 2 is wel samen 3. Dat moet je wel even door hebben.

Een manier om de hoeveelheid duidelijk te maken is die hoeveelheid zo te presenteren dat tellen niet nodig is maar dat de hoeveelheid in en keer herkend kan worden. Subitizing noemen psychologen dat. Dat kan met de dobbelsteengroepering.

Het kind heeft het hoeveelheidsbegrip wanneer het de stippen niet telt maar in één keer herkent (korte reactietijd).

Geen link.